Na današnji dan preminuo prof. dr. Munib Maglajlić, istaknuti bosnist i predsjednik BZK “Preporod”

Na današnji dan 19. oktobra 2015. godine preminuo je prof. dr. Munib Maglajlić, književni kritičar i književni historičar usmene književnosti. Rođen je 24. marta 1945. godine u Banjoj Luci. Osnovno i srednje obrazovanje završio je u rodnom gradu. Diplomirao je na Višoj pedagoškoj školi u Banjoj Luci 1966. godine i na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, na Odsjeku za istoriju jugoslovenskih književnosti i srpskohrvatskog jezika 1970. godine. Magistarski rad Sevdalinka: Književnohistorijsko i književnoteorijsko određenje jednog kratkog usmenog oblika sa bosanskohercegovačkog prostora odbranio je 1980. godine na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Nakon diplomiranja, izabran je za asistenta u Institutu za izučavanje jugoslovenskih književnosti u Sarajevu, gdje je proveo dvadeset i četiri godine i u tom periodu prošao je izbor u sva tri stručna i naučna zvanja: od stručnog saradnika do višeg naučnog saradnika i na kraju direktora, sve do 1992. godine, kada prelazi na Filozofski fakultet, gdje je izabran u zvanje redovnog profesora na Odsjeku za južnoslavenske književnosti (kasnije preimenovanom u Odsjek za književnosti naroda Bosne i Hercegovine). Sarađivao je s Fakultetom islamskih nauka, Pedagoškom akademijom i Muzičkom akademijom Univerziteta u Sarajevu.

Kao stipendista DAAD-a boravio je na studijskim istraživanjima u Njemačkoj, zatim je učestvovao na brojnim naučnim simpozijima u regiji i inostranstvu: Turskoj, Njemačkoj i Engleskoj, te folkorističkim skupovima i kongresima Saveza udruženja folkorista u bivšoj Jugoslaviji. Bio je član redakcije Godišnjaka Instituta za književnost, urednik za Bosnu i Hercegovinu bibliografske edicije Jahresbibliographie, koja je objavljivana u Freiburgu (Njemačka) i Ljubljani (Slovenija), član uredništva časopisa Rad Kongresa Saveza udruženja folkorista Jugoslavije, saradnik drugog izdanja Enciklopedije Jugoslavije Jugoslavenskog leksikografskog zavoda u Zagrebu, Leksikona pisaca Jugoslavije u izdanju Matice srpske iz Novog Sada, urednik časopisa Radovi Filozofskog fakulteta u Sarajevu te član Redakcije edicije Bošnjačka književnost u 100 knjiga BZK “Preporod”. 

Zanimanja prof. dr. Muniba Maglajlića bila su raznovrsna, a obuhvaćala su najmanje četiri oblasti: naučno-stručna istraživanja u oblasti usmene književnosti, nastavno-pedagoški rad, društveni angažman pri BZK “Preporod”, saradnja s Fondacijom “Mulla Sadra”. Najduže se bavio historijsko-kritičkim proučavanjima u oblasti usmene književnosti, gdje je njegov doprinos proučavanju historije i nastanka sevdalinke i bošnjačke balade iznimno značajan i prepoznatljiv. Objavio je 5 naučnih autorskih knjiga, 20 priređivačkih, 12 uredničih, 340 naučno-stručnih priloga, osvrta i polemika. Pored održavanja nastave na oblastima Usmena književnost i Bošnjačka književnost, bio je član brojnih komisija i mentor prilikom izrade magistarskih i doktorskih radova.

Dvadeset i pet godina bavio se promicanjem kulturnih i nacionalnih bošnjačkih pitanja pri BZK “Preporod”. Bio je jedan od bliskih prijatelja i saradnika prof. dr. Muhsina Rizvića i jedan od obnovitelja Kulturnog društva Muslimana “Preporod” 1990. godine. U BZK “Preporod” najprije je obavljao dužnost direktora tadašnjeg Centra za bosanskomuslimanske studije (danas Instituta za bošnjačke studije), u okviru kojeg su započeti važni istraživački projekti: Bošnjaci: Enciklopedijski presjek i Bošnjački biografski leksikon te edicija Bošnjačka književnost u 100 knjiga, a kasnije je  obavljao i dužnost predsjednika BZK “Preporod”, od 1994. do 2001. godine, te ponovo dužnost direktora Instituta za bošnjačke studije.

U intervjuu sa Vehidom Gunićem na pitanje po čemu će biti zapamćen, prof. dr. Munib Maglajlić kazao je: “Volio bih da me moji savremenici upamte po tome što sam skrenuo pažnju na to usmeno pjesništvo i na njegovu vrijednost. Volio bih da to ne ostane neprimijećeno, ali ne zbog mene nego zbog tog pjesništva koje je pažnje vrijedno i sa čim mi ulazimo u svjetsku riznicu umjetničkog laga, umjetnosti riječi, jezične umjetnine.”