Abdulah Sidran: „I drugi su pjevali o gradu“
Danas se obilježava Dan Grada Sarajeva, glavnog grada Bosne i Hercegovine. Na današnji dan 6. aprila 1945. godine, zajedničkim naporima i žrtvama, Sarajevo je oslobođeno.
Na isti dan 6. aprila 1992. godine Sarajevo je ponovo trebalo svoje građane i patriote da ga još jednom oslobode. I opet je oslobođeno. Od početka opsade pa do 31. jula 1995. u Sarajevu je ubijeno, umrlo od gladi, hladnoće i nestalo 11.541 civila, od kojih 1.601 djece. Materijalna šteta koju je grad pretrpio tokom Opsade, prije svega kroz razaranja stambenog fonda i uništenje kulturnog blaga i privrednih objekata i saobraćajnica, je neprocjenjiva.
Također, treba napomenuti i da je 6. aprila 1992. godine, tadašnja Evropska zajednica priznala Republiku Bosnu i Hercegovinu kao nezavisnu državu. Nažalost, dok se zastava sa ljiljanima vihorila ispred zgrade UN-a u New Yorku, srpske snage granatirale su stari dio Grada i otpočele najdužu blokadu jednog grada u povijesti ratovanja, olimpijskog Sarajeva. Gađani: su bolnica Koševo, Jezero i Vojna bolnica, zgrada Oslobođenja, RTV dom, televizijski toranj, tramvaji, Hotel „Bristol“, Hotel „Evropa“, univerzitetske zgrade, groblja, Vijećnica, vjerski objekti, zgrada Parlamenta…
Grad je ostao bez struje, grijanja, vode, lijekova i ostalih medicinskih potrepština. Međutim, tokom ovog vremena, neprijateljske snage nisu bile u mogućnosti da pokore Grad, zahvaljujući herojskoj Odbrani Sarajeva, ponajviše Armije Republike Bosne i Hercegovine. Poslije potpisivanja Daytonskog sporazuma i perioda stabilizacije Države i Grada, bosanskohercegovačka vlast je odredila 29. februar 1996. kao službeni datum prestanka Opsade Grada na Miljacki.
Nakon rata se ponovo izdigao iz pepela i vratio na stare staze mjesta u kojem se isprepliću različite religije i kulture. Uzimajući u obzir važnost ovog datuma kroz njegovu povijest, Gradsko vijeće je na sjednici 2006. godine donijelo odluku kojom je 6. april određen kao Dan Grada Sarajeva.
_______________________________________________________________________________________
Obilježavajući Dan Grada Sarajeva, a ujedno se prisjećajući (i) književnog djela i ličnosti Abdulaha Sidrana, objavljujemo pjesmu I drugi su pjevali o gradu jednog od najvećih pjesnika savremene bošnjačke i bosanskohercegovačke poezije, Abdulaha Sidrana.
I DRUGI SU PJEVALI O GRADU
I drugi su pjevali o gradu: prolaznici,
u čudu zastali, pred mnoštvom slika protivrječnih
a tako u skladu međusobnom, i tako u skladu
sa okom što ih zbraja. – Al niko nije
patio pritom, i plakao.
I drugi su pjevali o gradu: gosti učeni
iz svijeta, u čijem je uhu odjekivao još
Pucanj: Oh, meine liebe Gott, taj Bosna,
taj barbari, taj metež i smrad. – Taj zacijelo
patio pritom nije i plako.
I drugi su pjevali o gradu: prolaznici,
u čudu zastali, gosti učeni iz svijeta,
došljaci zatim, došljaci naši, oprezni i
mudri, gospodčići nagli ljubavi spore, a
govora književnoga sasvim.
Srce – grade!
I drugi su pjevali o tebi, al niko
patio nije pritom, i plakao, srebrenu
dušu tvoju ko mladu ranu tičuć!
IZVOR: Abdulah Sidran, Sarajevski tabut, Civitas, 2004, Sarajevo, str. 92.
